11 Kasım 2015 Çarşamba

Hayaller.. Hayatlar..

Son birkaç gündür, yıllar önce aldığım ama kitaplığımın rafında bugün okumam için beni beklemiş olan bir kitabı okuyorum. Etkili İnsanların Yedi Alışkanlığı. Nlp, bilinçaltı, duygusal zeka ve başarı üzerine birçok kitabı okurken bu kitabın dikkatimi çekmesi, sanırım bu bilgilere hazır olduğumun bir göstergesiydi ya da belki de algıda seçicilik.

Bazen kendi kendime soruyorum. Uyanmak neden bu kadar zaman aldı? Kendi kendimi keşfetmek neden bu kadar uzun sürdü? Hala tam keşfedebilmiş değilim ama olsun. Şu ana kadarki tüm yaşanmışlıklar beni bu ana getirdi. Fakat şu anki aklım o zaman olsaydı üniversitede  kesinlikle ya psikoloji ya da tıp okurdum :) Doğrusu tıp okumak hep hayalimdi ama nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde sınıfın en başarılı öğrencisi olan ben meslek lisesine gittim. Hatırladığım tek şey tek hayal önce ekmek sahibi ol kızım sözüydü. Sonra tıp hayalim hala devam etmişti ama  lise son sınıfta yökün meslek liseleri diğer branşları seçemez kuralıyla bu hayal tamamen yıkılmıştı. Hayatımızı genellikle içinde yaşadığımız toplumun ve kültürün kuralları yönlendiriyor. Hatta anne ve babamızın geçmiş kötü deneyimlerini yaşamamız için onların yönlendirdiği bir hayat karşımıza çıkıyor. Yani bir işe bir duruma potansiyeliniz varsa bu ortaya çıkmasına izin verilmeden başka yollara yönlendiriliyoruz.

Sanırım benim gibi birçok insanında kendini içine yolculuğunun geç kalması bu nedenle. Toplumsal hataların bir ders gibi öğretilip daha sonra burası öcü diyip farklı bir alana yönlendirilmeye çalışması. Hatta kendi ilkelerimizi yaratamadan başkalarının ilkelerine başkalarına da bağımlı olarak yaşamamız bu nedenle. Ben hala bağımlı yada bağımsız yaşamaktan hangisinin iyi hangisinin kötü olduğuna karar veremiyorum. Ama farkettiğim ve eksikliği hissedip tamamlamam gereken birşey olduğunu anladım bu kitabı okuduğumda kendi ilkerime bağlılık. Yıllardır çok kez üstünü ezip geçmişim ve akabinde başıma gelenlerin hep bu ilkelere bağlı kalmamamdan kaynaklı olduğunu gördüm son günlerde. İşe, sevgiliye, aileye bağımlılık geliştirmişim ve onların kararlarını kendi kararlarım gibi kullanmaya başlamışken uyandım. Evet nihayet uyandım. Bir düşünün bakalım siz nelere bağımlısınız?